Йоост Дэйкма со своей гитарой Homestead – +video

‘JD’ prijkt er in sierlijke letters op de kop van zijn gitaar. Maar onder de initialen van muzikant Joost Dijkema (29) staan een paar opvallende symbolen. In parelmoer staat de molen van Rolde afgebeeld met daaronder zeven hunebedden op het fretboard.

Dijkema in het rijtje Vrienten, De Groot en Kooijmans

Hout uit Indonesië en Noord-Amerika, de ronde afwerking zodat de kast niet in zijn arm steekt tijdens het spelen, de geur, de kleur en het belangrijkst: de klanken. Alles klopt volgens de kersverse eigenaar.

 ,,Vooraf heb je hoge verwachtingen, maar toen ik hem voor het eerst in handen had overtrof het alle verwachtingen. Hij is echt te gek. Geluid is een gevoelskwestie, maar deze is overal zo zuiver. Alle snaren kun je heel duidelijk afzonderlijk horen”, looft Dijkema zijn gepersonaliseerde Homestead-gitaar.

“Mijn ouders zeiden altijd ‘maak muziek, maak muziek’, dat ben ik gaan doen”

,,Eigenaar van Homestead Robin van de Poll had mij gezien bij een optreden en zei dat hij voor mij een gitaar wilde bouwen. Zij hebben ook gitaren gemaakt voor Henny Vrienten, Boudewijn de Groot en George Kooijmans. Ik mocht zelf bepalen hoe de gitaar eruit kwam te zien en wat voor tierelantijntjes ik erop wou.”

Eerbetoon aan jeugd in Rolde

De tierelantijntjes werden dus de molen van Rolde en hunebedden. ,,Ik ben opgegroeid naast die molen”, legt Dijkema zijn keus uit. Inmiddels woont de ‘composer-singer’ al tien jaar in Groningen.

,,Ik zie mijn jeugd als een afzonderlijk deel van mijn leven, een ander hoofdstuk. En met deze gitaar neem ik dat mee als eerbetoon aan de tijd in Rolde. Ik heb daar een goede jeugd gehad, mijn ouders zeiden altijd ‘maak muziek, maak muziek’ en dat ben ik gaan doen. Mijn broer heeft mijn eerste album uitgebracht.”

‘Hunebedden hebben iets mysterieus’

Hoewel de beeltenissen niet specifiek zijn gebaseerd op de hunebedden bij Rolde, noemt Dijkema zijn nieuwe gitaar wel D17-D18 naar de namen van de hunebedden bij het dorp. ,,Hunebedden hebben iets mysterieus en het leven is ook mysterieus. Je weet niet wat er gebeuren gaat.”

Nog altijd zoekt hij de prehistorische grafkamers op als hij even zijn hoofd komt leegmaken in de Drentse natuur. ,,Dan pak ik de fiets en als ik bij een hunebed kom stop ik even. Toen ik jong was, waren de hunebedden zo vanzelfsprekend. Nu ik tien jaar in Groningen woon lijkt het wel of ik er meer waarde aan hecht. Stilstaan is soms even belangrijk. Het hunebed is een beeld dat ervoor zorgt dat ik niet vergeet wie ik ben, ik ben in Rolde gevormd tot wie ik ben.”

‘De volgende gitaar moet een vooroorlogse worden’

Met zijn nieuwe gitaar duikt Dijkema de studio in om te werken aan zijn nieuwe plaat Time Thief. ,,Ik ga twee nummers opnemen met deze gitaar. Daarnaast ga ik met deze gitaar naar Italië om met een vriend daar te gaan toeren. We spelen countryklassiekers die geen klassiekers zijn geworden. Verborgen pareltjes.” Daarna wordt er weer gewoon in Nederland opgetreden, waaronder in Valthermond, Echten en Emmen. Dijkema kijkt al verder vooruit. ,,Dit mijn achtste gitaar, maar zeker niet mijn laatste. De volgende moet een vooroorlogse worden, een die al echt heeft geleefd.”